Jaskra - czym jest i jak ją skutecznie leczyć?

Choroby narządu wzroku występują u znacznej liczby osób, jedną z groźniejszych jest jaskra. Może ona prowadzić do nieuleczalnego uszkodzenia wzroku, a nawet całkowitej ślepoty.

Na czym konkretnie polega to schorzenie i jakie są jego typowe objawy?

Najczęstsze oznaki jaskry

Choroba charakteryzuje się przede wszystkim:

Najnowsze szacunki mówią, że dotyka ona mniej więcej 68 milionów osób na całym świecie. Co ciekawe, jej oznaki mogą mieć zupełnie inny charakter w zależności od rodzaju.

Co predysponuje do wystąpienia jaskry?

Osoby będące w grupie ryzyka zachorowania cechują się następującymi czynnikami:

obecność tej choroby w rodzinie,
ukończenie 40 roku życia,
zaburzenia krążenia obwodowego,
schorzenia kardiologiczne,
częste bóle głowy,
życie w przewlekłym stresie.

Wszystkie odmiany jaskry

Większość chorób dzieli się na rozmaite typy, różniące się od siebie między innymi objawami, rokowaniem, sposobem leczenia oraz możliwością wystąpienia powikłań. Jeżeli chodzi o jaskrę, ma ona aż 4 odmiany.

Jaskra wtórna

Ten rodzaj jaskry wywołują rozmaite schorzenia w obrębie gałki ocznej, powodujące blokowanie się kąta przesączania. Może powstać na przykład w wyniku złuszczania się torebki soczewki lub gromadzenia w nadmiarze barwnika. Wywołuje praktycznie nieodwracalne uszkodzenia, których konsekwencje to osłabienie, a nawet całkowita utrata wzroku.

Jaskra otwartego kąta przesączania

To najczęstszy rodzaj omawianej choroby, bardzo niebezpieczny, gdyż zwykle przebiega bezobjawowo. Uszkodzenie kanału przesączania sprawia, iż odprowadzanie cieczy wodnistej staje się mocno utrudnione. Prowadzi do to wzrostu ciśnienia w gałce ocznej, stopniowo uszkadzającego strukturę nerwu wzrokowego. Niekiedy powoduje pogorszenie się lub zamazanie widzenia oraz bóle głowy.

Jaskra pierwotna zamkniętego kąta przesączania

Ta odmiana charakteryzuje się tym, że odpływ cieczy wodnistej z oka ulega całkowitemu zablokowaniu. Wiąże się z niepoprawną budową gałki ocznej, predysponującej do wystąpienia tego schorzenia pod wpływem gwałtownego rozszerzenia źrenicy lub dużego stresu. Najczęstsze oznaki to:

Jest to o wiele bardziej niebezpieczny rodzaj niż poprzedni, ponieważ potrafi prowadzić do całkowitej ślepoty.

Jaskra wrodzona

Stanowi jedynie 3% wszystkich zachorowań na jaskrę. Występuje samoistnie, a jej przyczyny nie zostały jeszcze poznane. Może być dziedziczna.
U dzieci powoduje światłowstręt, zaciskanie powiek i łzawienie, łatwo też dostrzec u nich takie zmiany jak: obrzęk, woloocze oraz nieodwracalne zmiany w strukturze rogówki.
U młodzieży natomiast objawy prawie nie występują lub mają łagodny charakter, obejmując ubytki w polu widzenia, widzenie za mgłą, zmęczenie oczu, a niekiedy bóle głowy.

Jak zapobiegać występowaniu jaskry?

W tym wypadku jedyną skuteczną profilaktyką są regularne badania. Warto przynajmniej raz w roku udać się do okulisty i poddać się podstawowej diagnostyce, nawet jeżeli nie odczuwa się żadnych oznak tej choroby.

Diagnozowanie jaskry

Podstawowym badaniem wykrywającym obecność jaskry jest zmierzenie ciśnienia wewnątrzgałkowego. Jego podwyższenie stanowi główny czynnik ryzyka. Wykonuje się je standardowo w trakcie rutynowych badań kontrolnych.

Leczenie jaskry - jak wygląda?

Walka z tym schorzeniem opiera się przede wszystkim na stosowaniu specjalnych kropli do oczu, których zadaniem jest obniżenie ciśnienia wewnątrzgałkowego. Zatrzymuje to proces dalszego uszkadzania się nerwu wzrokowego. Dzięki temu hamuje się rozwój choroby.